İktidar girdabı böyle bir şey işte:
Buyurma erki, cart curt etme keyfi, şan, şöhret, kendine, akrabalarına ve yandaşlarına para, pul, mal, mülk, çevrende dalkavuklar, evet efendimciler, altında arabalar, emrinde insanlar…

***

Hipnotizma, manyetizma, telekinezi, abrakadabra…
İnsanı alıyor, büyülüyor, içine çekiyor, girdabın karanlıklarına alıyor…
Ve orada kişiliğini boğuyor!

***

Artık ne özü sözü doğruluk…
Ne dik duruş…
Ne başkaldırış…
Ne eleştiri…
Ne konuşma…
Ne ilkeler…
Ne dürüstlük…
Ne cesaret…
Ne adalet…
Ne akıl…
Ne vicdan…
Ne inanç…
Ne vefa…

***

Artık varsa yoksa iktidar…
İktidarın büyüsü…
İktidarın kudreti…
İktidarın kibri!

***

Sanki Hasan Sabbah’ın sahte cenneti…
Çünkü hepsi geçici…
Hepsi bir rüya…
“Bir varmış bir yokmuş…”
“Baki kalan dünyada bir hoş seda imiş!”

***

Bir zamanlar inanılan, güvenilen insanların düştüğü durumlara bakın…
Lider otoritesi altında paramparça olan imajlar…
Kişilikler…

***

Bir iktidar uğruna ya Rab:
Seyretmesi bile acı veriyor…
Ya yaşaması?

Emre Kongar / Cumhuriyet